‘Het moment dat de leerlingen ‘s morgens vol verwachting voor de deur staan te trappelen vind ik geweldig’
Juffen en meesters, dat zijn de bekendste onderwijsmedewerkers. Maar zij zijn uiteraard niet de enigen die ons onderwijs vorm geven. Daar zijn nog veel meer mensen bij betrokken. Wat dacht je bijvoorbeeld van conciërges, intern begeleiders, onderwijsassistenten, leerkrachtondersteuners, administratief medewerkers, luizenouders, voorleesopa’s en -oma’s, en ga zo maar door. Dit schooljaar stellen we je voor aan een aantal van onze onmisbare ondersteuners.
De ondersteuner van vandaag is Jan Overgoor (70), klassenassistent op IKC Zeven Zeeën.
‘Ik heb 33 jaar op het Bredero College gewerkt, eerst als gymdocent, later in het management. Daarna zijn mijn vrouw en ik twee jaar bij onze dochter in Ierland geweest. Daar hebben we een eigen huisje gebouwd en leerde mijn schoonzoon me het loodgietersvak. Weer terug in Nederland kwam ik bij de afdeling Sport van stadsdeel Noord terecht. Daar heb ik onder andere Jump-in, het programma dat scholen helpt om een gezonde leefstijl vorm te geven, opgezet. En toen was het tijd om met pensioen te gaan. Ik genoot van mijn vrijheid, maar had ik na een jaar toch de behoefte om iets maatschappelijk betrokken te doen. Eerst ben ik vluchtelingen in Monnikendam gaan helpen en sinds 1 augustus 2020 zit ik hier.’
‘Ik help twee dagen in de week daar waar het nodig is om de werkdruk van de leerkrachten enigszins te verlichten. Ik help bij het lezen, neem soms even een groep over, praat met de kinderen, geef speciale aandacht aan rekenen of taal als daar behoefte aan is, ga mee naar de schooltuinen en assisteer de conciërge. Ik vind het heerlijk om me zo nuttige te maken hier, maar eigenlijk zou ik natuurlijk overbodig moeten zijn. Hier zou een jonge vent moeten staan die door kan groeien tot leerkracht. Sowieso vind ik het belangrijk dat er meer mannen in het basisonderwijs gaan werken. Maar ik ben bang dat men dan eerst moet inzien wat een vakwerk lesgeven is. Er is enorm veel professionaliteit voor nodig en dat verdient aanzien.’
‘Ik wilde graag op deze school helpen omdat ik warme gevoelens voor Amsterdam Noord heb en omdat hier leerlingen zijn die mijn extra steun en het aanwakkeren van hun intrinsieke motivatie goed kunnen gebruiken. Het moment dat de leerlingen ‘s morgens vol verwachting voor de deur staan te trappelen vind ik geweldig. En vorige week was er ook zo’n mooi moment. Een meisje uit groep 8 had net een teleurstellend middelbareschooladvies gekregen en was daardoor verdrietig en onzeker geworden. We gingen met school naar de Olympische dagen in het Olympisch stadion en heeft juf Rachel kunnen regelen dat zij de vlam mocht aansteken. Meteen straalde ze weer van oor tot oor en zag ik haar ter plekke groeien. Ik word er nog emotioneel van.’
